Międzynarodowy ruch religijny założony w XIX w. przez Pauline-Marie Jaricot. Ma charakter modlitewny, a jego celem jest wspomaganie misji. Uczestnictwo w Żywym Różańcu polega na przynależności do grupy zwanej różą. Każda osoba z róży przez miesiąc odmawia jedną z tajemnic różańcowych. Pierwotnie róża liczyła 15 osób, obecnie zaś – po modyfikacji Różańca przez Jana Pawła II – 20 osób (ciągle jednak istnieją grupy modlące po 15 osób - według tradycyjnego układu różańca). W Polsce ruch ten jest bardzo rozpowszechniony, przyjmuje też formy Podwórkowych Kółek Różańcowych Dzieci, Nieustającego Różańca Papieskiego czy Różańca Rodzinnego.

Różaniec bowiem, choć ma charakter maryjny, jest modlitwą o sercu chrystologicznym. 

W powściągliwości swych elementów skupia w sobie głębię całego przesłania ewangelicznego, którego jest jakby streszczeniem. W nim odbija się echem modlitwa Maryi, Jej nieustanne Magnificat za dzieło odkupieńcze Wcielenia, rozpoczęte w Jej dziewiczym łonie. Przez różaniec lud chrześcijański niejako wstępuje do szkoły Maryi, dając się wprowadzić w kontemplację piękna oblicza Chrystusa i w doświadczanie głębi Jego miłości. Za pośrednictwem różańca wierzący czerpie obfitość łaski, otrzymując ją niejako wprost z rąk Matki Odkupiciela.

W parafii Uście Gorlickie znajduje się 13 Róż Różańcowych: 10 w Uściu Gorlickim oraz po jednej w Kwiatoniu, Skwirtnem i Odernem.

Dar swojej modlitwy, bardzo często połączonej z fizycznym cierpieniem i trudnościami związanymi z podeszłym wiekiem, członkowie żywego różańca ofiarują w intencji Kościoła, ewangelizacji naszej parafii, duszpasterzy i wszelkich inicjatyw, które podejmujemy.